ضرب المثل نانش بده ایمانش مپرس

بعضی ها هنگام احسان و نیکوکاری هم دست از تعصب و تقید برنمی دارند

و از کیش و آیین و سایر معتقدات مذهبی سائل مستمند پرسش می کنند

به قسمی که آن بیچاره به جان می آید تا پشیزی در کف دستش گذارند

در حالی که نوع پروری و بشر دوستی از آن نوع احساسات و عواطف عالیه است

که ایمان و بی ایمانی را در حریم حرمتش راهی نیست به راه خود ادامه می دهد

و هر افتاده ای را که بر سر راه بیند دستگیری می کند

احسان و نیکوکاری با دین و مسلک تلازمی ندارد و بیچاره در هر لباس بیچاره است و گرسنه به هر شکلی قابل ترحم می باشد

وقتی که آدمی را قادر حکیم علی الاطلاق به جان مضایقت نفرمود افراد متمکن و مستطیع مجاز نیستند به نان دریغ ورزند

اگر چنین موردی احیاناً پیش آید جواب این زمره از مردم را با استفاده از عبارت مثلی بالا می دهند و می گویند :  نانش بده ، ایمانش مپرس