داستان ضرب المثل هیهات هیهات

عبارت بالا که جنبه افسوس و ندامت دارد هنگامی به کار برده می شود

که از انجام کاری نادم و متاسف شده باشند

و یا بخواهند کسی را از ارتکاب به اعمال غیر معقول که ناشی از علت جهالت یا جوانی است بر حذر دارند.

عبارت بالا که جنبه افسوس و ندامت دارد هنگامی به کار برده می شود که از آیه 36 از سوره مبارکه المومنون است

که پس از شرح مقدمه ای به عبارت: هیهات، هیهات لما توعدون ختم می شود.

خدای تعالی در این سوره از قرآن کریم

پس از آنکه از کیفیت خلقت بشر به وسیله نطفه و علقه ( خون منعقد شده) و گوشت و استخوان بحث می کند

و آیه فتبارک الله احسن الخالقین را با خلقت زیبای آدمی نازل می فرماید

آن گاه راه سعادت و درستکاری را از رهگذر طاعت و تسلیم و توحید و فروتنی و انجام فرایض موضوعه می آموزد

و با ارسال مثل از طوفان نوح و سایر گرفتاریهایی که دامنگیر اقوام ضاله نظیر ثمود

و عاد و لوط و… شده است آدمی را از طریق شرک و ضلالت برحذر می دارد و جداً نهی می کند

که جز خدای یگانه را پرستش نکند و از صراط مستقیم توحید و یکتاپرستی منحرف نشود:

اعبدوالله مالکم من اله غیره افلاتتقون، آیه 24.

زیرا از اصنام چوبی و بتهای سنگی و بشر ضعیف و زبون نظیر فرعون کاری ساخته نیست

تا خدایی کنند و نیاز مخلوق را از هر حیث برآورند.